zaterdag 17 augustus 2013

dinsdag 13 augustus 2013

Rood

Dat ik van rood hou, is ondertussen geen geheim meer. Als het dan ook nog zelfgemaakt is, dan ben ik helemaal blij. Ook Floor weet dit. Op mijn verjaardag kreeg ik dit leuke cadeautje van haar, met een kunstwerk en een persoonlijke boodschap van haar hand. Voor de rest kreeg ze de hulp van haar mama die de naaimicrobe ook te pakken heeft!


 

donderdag 18 juli 2013

Kersen.

In de tuin van mijn grootouders stond een kersenboom. Dat huis kochten wij 18 jaar geleden zonder kersenboom. Het huis werd verkocht toen ik Peter nog niet kende omdat mijn grootouders naar de stad verhuisden. Mijn oma had een winkeltje in dat huis, mijn neef en ik konden geblinddoekt de snoeptoog vinden! Omdat ik in de dorpsschool lesgeef, passeerde ik elke dag te voet het 'oude' huis van mijn oma en opa. Peter en ik wisten al snel dat we een huis wilden verbouwen. Ik hoopte op het huis van mijn grootouders. Die wens werd vervuld, 's morgens hing er een plaatje 'te koop' en nog diezelfde avond kochten we het. Ondertussen staat er ook weer een kersenboom. Als kind plukte ik kersen in de tuin van oma en opa, zoveel jaren later plukken mijn dochters kersen in dezelfde tuin.

vrijdag 12 juli 2013

Vakantie ...

Vandaag kreeg ik een 'opsteker' van deze lieve dame. Haar zoon zat vorig jaar in mijn klas en van haar dochter mag ik volgend jaar juf zijn. Een mama die altijd klaar staat om te helpen in de klas. Ook de papa mag ik hier niet vergeten te vermelden, want ook hem zien we graag komen op school!
Langs deze weg ook nog eens dank je wel!
Ik vermoed dat ze met dit deze mooie badge maakte.

zaterdag 15 juni 2013

Een tweede mama.

Nog geen enkele keer ging Fee één dag met tegenzin naar school. Ooit was dat anders. Kinderen die in een richting zitten waar ze hun talenten mogen ontdekken, gaan graag naar school. Onze jongste dochter heeft geen talent voor rekenen en 'studeren', maar heeft tonnen talent om voor anderen te zorgen. De vakken (personenzorg, koken, woon-en leefruimte) die ze 't liefste doet, kreeg ze al 2 jaar van de juf die ze ook wel 'haar tweede mama' noemt. Toch geweldig hé, een juf waar je alles kan en mag aan vragen! Nu ze naar het 3de jaar gaat, was het tijd om deze juf even te bedanken. Het werd de poepsimpele pennenzak van haar. Voor de voering gebruikte ik een rok met een kantje.

 

dinsdag 4 juni 2013

Zomaar ... zoveel gekregen!

Zoveel lieve reacties, mailtjes, berichtjes, zelfs een pakje in de brievenbus. Dat had ik echt niet verwacht.  ' dank je wel, allemaal'. Deze dame moet ik hier vandaag toch even in de kijker zetten. Ik heb haar leren kennen via haar blog en haar thuis uitgenodigd voor een workshop 'lampenkappen maken'. Hier lees je er meer over. Het is een 'grote' creatieve madam die van aanpakken weet en haar eigen weg gaat (zou ik ook zo graag doen, maar de durf is er niet). Vandaag toverde ze een lach op mijn gezicht toen ik de postbus open maakte. Ze opende pas haar eigen Huisje creatief-shop. Er loopt in de maand juni een leuke actie. Niets zo gezellig als met een aantal mensen samen creatief bezig zijn. Deze leuke stofjes en tape kreeg ik zomaar van haar cadeau.


vrijdag 31 mei 2013

Mijn donker kantje ...

Het overkomt me nu voor de 3de keer. Zomaar ineens is het er, je staat op en alle energie werd die nacht uit je lichaam gehaald. ( Buitenaardse wezens die je energie komen stelen?)  Boos zijn, ontploffen voor het minste, praten als een priester (zo zeggen mijn dochters, 'preken' bedoelen ze dan), slapen overdag, zomaar huilen, stemmen horen die er niet zijn, tot midden in de nacht voor school werken, chaos in de klas, nog meer voor school werken want het was chaos in de klas, in een gesprek de weg kwijt raken, zomaar ergens verdwalen, in paniek raken, niet durven gaan slapen omdat je bang bent van het piekeren, alledaagse dingen niet meer kunnen uitvoeren omdat je de volgorde niet meer kent, geen concentratie meer, alles duurt dubbel zo lang, 2 migraine-aanvallen van 3 dagen per week en het ergste is het gevoel dat je vindt dat je niet meer nodig bent ,een lastpost bent omdat je niet meer functioneert als voorheen. Ik heb het geluk omringd te zijn door lieve mensen die me begrijpen en steunen. Het moet een hel zijn voor mensen die dat geluk niet hebben.
Ik heb lang getwijfeld of ik het op knopje 'publiceren' zou klikken. Maar kijk, ik heb het toch gedaan!
De allereerste keer dacht ik echt dat ik gek aan het worden was. Van het woord 'depressie' had ik wel al eens gehoord, maar dat ik dat zou krijgen! Ik ging in behandeling bij een psychiater en nam veel medicatie. Het duurde bijna een jaar voor ik me weer goed in mijn vel voelde. De medicatie werd afgebouwd. 5 jaar later liep het opnieuw verkeerd. De psychiater van voordien was verhuisd en ik moest op zoek naar iemand anders. Dat viel niet mee en ik kwam bij de verkeerde persoon terecht, steeds andere en zwaardere medicatie. Ik wilde iets 'doen' om me beter te voelen. Ik wilde weer structuur in mijn dag krijgen. Ik kwam terecht op de afdeling 'Angst en depressie' van St.- Pieter in Leuven. Ik ging er 3 maanden 'op stoel' (Elke dag van 9.00 tot 17.00 therapie volgen). Niet evident met jongere kinderen, maar ik werd elke dag een beetje meer de mama en de vrouw die ik doordien was.
Ik leerde weer de dingen kennen die ik leuk vind en die me energie geven.
En toch overvalt het me nu een 3de keer. Het zit waarschijnlijk in mijn genen. Al een hele tijd kozen we hier voor homeopathie. Ik volg nu privé therapie bij een psychologe en samen zoeken we naar een levenswijze die beter bij me past. Ze leert me de basis van mindfulness. Dat donker kantje zal er altijd zijn, alleen mag ik er niet zo tegen vechten. Ik moet het af en toe gewoon even toelaten. Mediteren en yoga gaan me alvast helpen. En als de zon nu ook wil beginnen schijnen dan gaat het vast ook weer wat lichter worden in mijn hoofd.

donderdag 16 mei 2013

Een tas voor Syrië.

Al meer dan 23 jaar zijn we Plan-ouder. Eerst van een meisje Marie uit Haïti, ondertussen een jonge dame. Toen ze 18 werd, kregen we een allerschattig fotootje van Oliver toegestuurd uit de Dominicaanse Republiek. Daar konden wij als gezin geen 'neen' tegen zeggen. Maar ook andere goede doelen worden hier gesteund. Dochter Eva vertrekt in september naar Marokko met de Bouworde.
Zij bedacht een patroon van een tas. Hier kom je alles te weten over het patroon en hoe jij het kan kopen en zo Syrië steunt.

maandag 29 april 2013

Poppenzusjes

Mijn eerste pop werd geboren bij Isabo in Tienen met de hulp van tante Hilde.
Binnenkort verhuist ze naar Quinn, het petekindje van manlief.
Vandaag werd mijn metekindje, Floor, 9. Ook voor haar maakte ik een poppenzusje. Het werd nachtwerk omdat ik vorige week 3 dagen in de zetel doorbracht.
Nu tante Hilde niet in de buurt was, werd er veel losgetornd. Ik voorzag het blonde poppenmeisje
van een paar kleertjes. Ze kreeg zelfs een bikini voor de zon die nu wel echt mag gaan komen en blijven. Die werd gemaakt van een oude bikini van Fee. Vooraleer ze naar Floor verhuisde, maakte ze nog een ommetje in onze tuin en ging even dag zeggen aan de kippen.
Fee wil ook een pop, dus nr. 3 is al besteld.





dinsdag 19 maart 2013

Recept nr. 19

Recept nr. 19 uit het boek Zo geknipt! van Sanne en Riet kwam van onder mijn naaimachine gerold.
Het brengt de lente in de keuken!



zaterdag 16 maart 2013

Nieuw leven ...

Het was hier heel lang stil. Zo voelde het ook bij mezelf. Te moe, te lui, te koud, te druk, te... om ook maar iets creatiefs te doen.
Toen op 28 februari een klein meisje geboren werd bij mijn broer, moest ik wel beginnen.
Ik heb last van uitstelgedrag, dus de body's werden een uur voor we richting ziekenhuis trokken geflockt. Manlief is peter van Quinn!

zondag 6 januari 2013

Drie koningen en twee winnaars.

Hier geen drie koningen meer wegens 'te groot'.
Eva trok vandaag 2 winnaars.
Tante Jannie en Trinette mailen jullie even je gegevens.